Artisti?ko jezi?ko iskustvo koje ?italac nosi iz susreta sa prvim Adaševi?evim romanom tako?e je suštinski važan ?inilac u Krfu. Prepoznajemo kao klasi?nu odliku Adaševi?evog autorskog rukopisa taj snažni, sveobuhvatni naglasak na oblikovanju jezi?kog materijala i osvajanju jednog novog prostora u okviru maternje melodije, ili upravo na oboga?ivanju maternje melodije jednim novim, suptilnim registrom koji ?e ubudu?e služiti kao reper prema kojem treba da se odredi svaka slede?a inovativna jezi?ka ambicija. Balans izme?u li?nog i istorijskog, prisutan i u prethodnom romanu, u ovoj knjizi pronalazi jednu novu formulaciju. Junaci romana Krf stupaju u romaneskni svet kao turisti koji odlaze na odmor, ali istorijska optere?enost njihove destinacije neotklonjivo se upli?e u njihovu pri?u, obezbe?uju?i kontekst i protivtežu detaljima porodi?ne istorije koji su naj?eš?i podsticaj pripovedanja. Me?uigra ta dva elementa rezultira nizom pripovednih sekvenci koje razra?uju tematiku porekla i nasle?a, u preplitanju li?nog, porodi?nog i kolektivnog, nacionalnog, intimnog i istorijskog. Kompoziciono, Krf je smeliji i dinami?niji u odnosu na prethodni roman; takva kompozicija odli?no je prilago?ena svojevrsnom kolažiranju, kretanju napred i natrag po vremenskoj lestvici, koje je karakteristi?no za pripovedanje ovog romana. Slede?i tu liniju kojom ga autor vodi, ?italac slaže kockice ?ija kompletna slika prikazuje jedan osoben susret sa istorijom, koji je istovremeno eti?ki, estetski i rodni, insistiraju?i na ženi kao prevashodnom nosiocu tereta istorije. Ovakav pristup savremenoj istoriji nesumnjivo je zaobilazan, ali takva strategija ne samo što se name?e kao opravdan izbor sa umetni?kih polazišta koja potpisuje naš autor, ve? je izvedena sa izvanrednom efikasnoš?u i u?inkom koji se ogleda u interpretativnom bogatstvu koje ova proza nudi.
View Less